Yine yağıyor bu şehir,yine her yer ıslak,
Vedaların ıslattığı ipek mendil gibi Eylül
Gökyüzü karanlık sanki mavisini yitirmiş,
Yansımıyor artık yeryüzüne,
Bir şiir yanaşıyor kırık tahta masaya
O da yorulmuş ben gibi bitkin, kırgın,
Sanki sevdası tutuşmuş, harfleri yanıyor,
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
