Denizin feryatlı yüreğine tuzlar bastığı kıyıya terk edilmiş kırık bir kayık....
Deniz sonsuzluktur,bilinmez!
Dostlarımda biliyordu işte,
Bu bilinmezlik denizine benimde kavuşmak istediğimi....
Fakat böyle kırıkken hele de küreklerim olmadan,
Batarım taa en derine!
Dedi ki dostlarım sonra:
beni koyup koyup gitme
ne olursun
durduğun yerde dur
kendini martılarla bir tutma
senin kanatların yok
düşersin yorulursun
Devamını Oku
ne olursun
durduğun yerde dur
kendini martılarla bir tutma
senin kanatların yok
düşersin yorulursun
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta