Bir zamanlar,
Bütün yıldızlar senin gözlerinde yanardı.
Gece aydınlanır, ay kıskanırdı
Şimdi ise sessiz, karanlık bir gece
Yıldızlar susmuş, rüzgârda bir ince hece
Zaman yavaş, düşünceler derin bir nehir
Kalpte eski bir anı, gözlerde kayıp bir şehir.
umutla bakmıştım gökyüzüne,
Yıldızlar birer hayal, bir düş gibi..
Her ışık bir dilek, bir nefes gibi..
Sessizce süzülüyordu tüm arzularım
Rüzgar gibi savruldu, kayboldu yıllarım..
Bir daha dönmeyecek gibiydi zaman
Sönük bir gölge, boş bir umuttu elimde kalan
Bir zamanlar
gözlerimde gökkuşağı bir rüya vardı,
Her renk, her ışık ıçim de bir dünya vardı
Maviydi umutlarım
Gecelere umut sererdim..
Bitmez sanılan bir hevesdi
Bulutlar bile bana gülümserdi..
Gözlerimde bir bahar vardı,
Rüzgâr gül kokusu taşırdı,
Kelimeler ince bir sır gibi,
Kalbimde yankılanırdı..
Bir zamanlar sen vardın ben vardım
Sokaklar sessizdi küçük bir yüreğe sığardık
Hayalimizde yeni bir dünya kurardık
Bir zamanlar..
Sen vardın, ben vardım..
Sen vardın, ben vardım
-
My Poem Halil KöseKayıt Tarihi : 3.5.2025 16:02:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!