Çırpınan kalbinle bak ayın beyazlığına
Zamanımız ufalanmışsa da çoktan,
Ben de bakıyor olacağım o beyaza,
Kırık kanatlı bir kuşun gözleriyle.
Belki bir gün sarmazsa bedenini
Sıcacık bir çift kolun hatırası,
Hayal et o son günümüzün sarısını —
Şehrin keşmekeşine bulaşmış yorgunluk
Ortasında tek başına parlayan bir gün gibi.
Her gece sokak sokak ararken bilmem ki neyi,
Her pencereye, her lambanın altına
Her duvara serptiğin gençliğini hatırla.
Yetmezse bir gün nefes almak için
Hava da unuturken seni, deniz de susarken
Hatırla ruhunun ilk savunmasız anını,
Gerçekten ağladığın o ilk gözyaşını.
Ve olur ya bir gün çökerse yorgunluk,
Bir akbaba gibi — sessiz ve ağır — zihnine,
O kuşandığın ilk silahı anımsa
Yenilginin hemen ardında.
Sessizleştirilmiş küfürlerin
O ilk saklanışları gelsin aklına.
Olur ya tam ortasındayken savaşın
Apansız düşmeye başlarsa tüm hücrelerin —
Hatırla yalnızlığını,
Yalnızlığı
O hiç gün yüzü görmemiş düşlerin.
Kayıt Tarihi : 7.9.2015 01:12:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Kuş gibi çırpınan yüreğine, Ayın beyazına bak Çoktan birer kırıntıya dönüşmüş olsa da bizim zamanımız Bende bakıyor olacağım aynı beyaza Kanatları kırılmış bir kuşgözüyle Olur ya bir gün ısıtmazsa bedenini saran bir çift kol O son güneşimizin sarısını hayal et O şehrin tüm keşmekeşliğine bulaşmış yorgunluğun Tam ortasında tek başına parıldayan günü Her gece sokak sokak ararken o bilmem ki neyi Her pencereye her lambanın altına her duvara serptiğin gençliği hatırla Hani olur ya yetmediğinde nefes almak için su hava Hatırla o ruhunun ilk çıplaklığını Gerçekten ağladığın o ilk gözyaşını Olur ya bir gün çökerse yorgunluğun akbaba misali zihnine O kuşandığın ilk silahı düşün Hemen bir yenilginin ertesinde İlk gizlenmelerin gelsin aklına sessiz edilmiş küfürlerin Olur ya bir gün tam ortasındayken savaşın Apansız düşmeye başlarsa tüm hücrelerin Yalnızlığını hatırla, o hiç güneş görmemiş düşlerin
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!