Kırlarda kırlangıçlar ötüyor
Mor begonya güneşe dudak büküyor
Ağaçlar rüzgârları ehlileştiriyor
Solgun bulutlar yağmuru cezp ettiriyor
Gecenin katranına karışıyor sesler
Düşleri süpürüyor çöpçüler
Pencereye konmuyor güvercinler
Çalmıyor kapıyı kimsecikler.
İnsanoğlunun boynu bükülüyor
Kalpler bir araya hiç gelmiyor
Virane bahçesinde bülbüller ötmüyor
Ötse bile kalpler bir olmuyor.
Şu dünyanın haline bak
Esen bağdı sabah rüzgârlarını
Toz duman olmuş gökyüzünün semaları
Yapraklar gazel olmuş dökülüyor
İnsanoğlu toprağa karşıyor.
Kayıt Tarihi : 8.10.2019 14:01:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!