Kırgınlığım Kendime Şiiri - Silezya Şiir ...

Kırgınlığım sana değil bu kez,
kırgınlığım… kendime.
Sana inandığım için,
gözlerinin arkasındaki karanlığı
göremediğim için belki de.

Bir gülüşe sığdırdığım dünyayı,
bir bakışla yerle bir eden adama,
yine de tutunmaya çalıştığım için.
“Affettim” derken
kalbimin suskunluğunu bastırmaya çalıştım,
ama kırık yerler ses verir bazen,
sen duymasan da.

İçimde hâlâ bir kadın var,
ama yorgun…
Sevmekten değil,
kendine dönüp dönüp
“neden?” diye sormaktan.

Ve belki de en çok,
kendimi unuttuğum için…
kırgınım,
yalnızca kendime.

SİLEZYA