Kırbaç Şiiri - Mine Yılmaz Sevinç

Denizin kıyısında kırbaç izleri vardı,
Derisi yüzülmüştü kumsalın.
Derin derin ah çekiyordu,
Esaretin gölgesi düşmüştü
Ruhuma.

Bugün ruh kuşumu serberst bıraktım
Hayatımda ilk kez.
İlk kez kaçtım dimağımdan,
İlk kez özgürdüm .
Duymuyordum hiç bir ses,
Çocuklar gibi şendim
İşte...

Ne tekneydim, ne de gemi
Kürektim bildiğin.
Bendim dalgaları göğüsleyen,
Bendim çeken tekneyi.
Kürek olmayı göze almıştım
Bir kere.

Şiirdim biraz,
Biraz şarkı.
Yol uzundu,
Okyanus dalgalıydı,
Boğulmadan çıkmaya
Yürek gerekti.
Kolay değildi hiç bir şey,
Ne tekne olmak, ne kürek.
Ne de kendi kendisiyle savaşan
Hırçın bir dalga olmak,
Ne de sahilde dalgalara
Katlanmak zorunda olan bir kum tanesi olmak,
Bir martı olmak dahi kolay değildi,
Simiti ve denizi sevmek
Hiçte sanıldığı kadar kolay değildi,
Bir türkü olmak dillerde
Kolay değildi...
Hiç bir şey kolay değildi hayatta,
Umut olmakta,
Umudu beslemekte kolay değildi gerçekte.

Mine Yılmaz Sevinç
02.Ağustos.2022
08:10