Nisan'da kar yağdı o sene
Üşüdü kiraz ağaçları
Olmadı hiç kiraz
Ceketinde bende kalmıştı o akşam
Üşüdün biraz.
Oysa seninle bahar konuşmuştuk
Dört yapraklı yoncalar arardık
En güzel dileklerimize
Bir bir ceketi sığardık
Akşam serinliğinde
Dizlerimiz çimen yeşili,
Ayaklarımız nisan çamuru
En az toprak kadar severdik yağmuru
Aşk demekti bize camların buğusu.
en güzel kalpleri biz çizerdik
Olur olmadik seylere de en çok
Biz gülerdik
Bazen dolaşırdık sahilde,
Ben denize Taş
Sen bana bakış atardın
Nazlıydım biraz
Ben nazlandıkça sen
Alttan alırdın,
Nazımda pek uzamazdı hani,
kıyamazdın
Alingansın biraz herkes bilir
Ben de bilirdim huyunu,
Kıramazdım.
Esen rüzgarlarda uçurtmaları izlerdim
Sense benim savrulan saçlarımı,
Rüzgar kesilince üzülür
Çatardin kaşlarını
Zile basan yaramazlar gibiydik.
çöplüklerdeki kedileri korkutur
KüçÜk çocuklara göz kırpardık
Bizim de olacaktı,
Çocuk belki nasip,
Kediyse garantiydi bee
Sabahları işe giderken
Ben pencereden bakacaktım
Akşam dönüşte de
Sen bakacaktın,
Yolunu gözlüyor muyum diye.
Düzenli bir adam olacaktın
Bütün kadınlar bundan
Muzdarip derdim,
Çoraplarinı ortalık yere
Atmama sözü bile vermiştin oysa,
Oysa,
Her ayrıntıyi hayal ederdik Seninle,
Derli toplu bir yuvanın odalarına sadece
aşkımız dağılacaktı Ama,
Ama Nisan'da kar yağdı o sene,
Üşüdü
kiraz ağaçları
Olmadı hiç kiraz
Zaten ceketinde bende kalmıştı
O akşam
Üşüdün birazz"
Volkan Gülbitti
Volkan GülbittiKayıt Tarihi : 12.12.2025 13:30:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.




Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!