Kiraz Ağacı Şiiri - Harun Ertaş

Ben bu kalabalıkta bir yabancıyım
Herkeste farklı bir ırk, dil
Onları beni anlamazken
Ben onları tanıyan bir yalnızım

Sonra bir kadınla tanıştım
Bakıştım, yazıştım ve en sonunda
İki ipliğin sonunda nakıştık
İnanın ondan başka dil anlamadım

Sanki gözü görmeyen bir ormanda
Filiz açmış tek bir kiraz ağacıydı
Dalları bana yol aydınlatınca
Anladım ki o herkesten farklıydı

Gözü gözüme çarpıyor
Çarptığı yerden şimşek çakıyor
Sonra yağmurlar altında
İçimde çiçekleri açtırıyor

İçimdeki neşeyi getiren kelebek:
Seni en narin kanadından öpüyorum
Bir günlük ömründe istediğin sevilmekse
Ben senden bir gün önce ölmek istiyorum