ışığı söndürülmüş odanın boy aynasında kaldı mutluluk
son kez bakılan her şey gibi ölümüne başladı yalnızlık
çivileri çakılı bir tabut gibi indi merdivenlerden
topraklar nasıl dökülürse terk edilmiş birinin üzerine
öylesine dönüşsüz uzaklaştı geride kalan sevgiliden
sen benim ışığımsın, derdi daha bir gün evvelinde
şaşkındı, ağlıyordu, neden diye sormadan giderken
Sevdanın ateşi eğer
Her an yanıbaşımda yatmasaydı
Ben bu yükü taşıyamazdım
Sevinçlerime biraz hüzün katan odur
En çaresiz anımda
Issız bir dere kenarını
Devamını Oku
Her an yanıbaşımda yatmasaydı
Ben bu yükü taşıyamazdım
Sevinçlerime biraz hüzün katan odur
En çaresiz anımda
Issız bir dere kenarını
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta