seni kırlarda düşlüyorum
yemyeşil bir sonsuzlukta
başında rengahenk kelebekler uçuşuyor.
bir ağacın pörsümüş kabuğuna şiir kazırken görüyorum seni.
rüzgarın yanaklarına usul usul dokunuşlarını...
iniltilerini tarlaların.
bir bilsen nasıl kıskanıyorum...
Kaf önce hafif hafif düşüyorsun sonra
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Devamını Oku
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta