Kir Şiiri - Ömer Gümeli

Sen mi geldin
Otur
Yakınıma değil uzağıma dur
Paçaların diyorum
Tek kat kıvrılsın
Yüzün akmış
Halıya bulaşmasın
Kafa altı gövden sıkıntısız
Bildiğin vücut ten ter tırnak
Üstü diyorum yüzün
Ne rimel ne diğer boyalar
Kapatmıyor
Parfümde bastırmamış
Utanç denen meziyetten yoksun
Yoksunluktan ötürü kızarmayan yüzün
Kokuyor
Yakınıma değil uzağıma dur
Ahlaksızlığın bulaşıyor
Sen mi geldin
Oturma dur
Ayakta dur
Cevapla
Kaç yüzün var senin
Kaç değişik karakterin
Kaç türlü yalan üstü kahkahan
Haydi bi’ daha patlat
Ortalığı kendi gelmişinle geçmişinle çınlat
Niye geldin
Tövbe yanı körleşmiş beynin
Ahlaksızlıkları erdem sayan yerlerin
Aynı şekil duruyor
Yüzün diyorum
Okka okka kirini
Dirhem dirhem boya kapatmıyor
Uzağıma dur
Lağım kokuyor
Dilin zihnin iffetsizliğinle bir
Çürümüşsün
Çürük yumurtadan betersin
Sen mi geldin
Bu yüzün sevimli değil
Çık dışarı
Çıkar dışarda
Orospu kokulardan yün arın
Boyasız arı duru pak kal da gel
Temiz ak yüzün duruyorsa hala
Güneşe el sürerek
Göğü gözüne sürmeleyerek
Haydi bismillah
Vur tokmağa
Tak tak
Gel buyur
Otur yanıma dur
Acıkmış susamışsındır
Doy
Kahvemi onurlandır
Vücudun diyorum
İlgilenmiyorum...