Kınalı Şiir Şiiri - Tamay Önal Polat

Sorgusuz geldim dudaklarına
Yorgunluğum sırlanmış
Bileklerim
İki mavi arasındaki atmacaların pençelerine
Kanımdan kınalar bırakmış.
Bekleyişlerin varsa
Ellerini sun bana
Nasırlarına tutunayım
Utansın karasından bulutlar
Uçurtma kuyruğuna sekizinci rengi katayım.
Yağmurlar nudist ruhunda ısınsın
Gözlerimin güneşinde yanan dilini kirpiklerim sıvazlasın
Göz kapaklarının dalgasında yalpalanayım
Med-cezirlerimi istediğinde
Baharlar çeşitlensin
Keşkeler erisin taş dibeklerde.
Buz rengi matemler sızdırdığı kokusunu darağacına bağlarken
Sahillerimizde yosunlar yeşillensin
Ay'ın çengelinde iki boy salıncak zinciri
Sallanalım, sallanalım
Bakışmalarımızdan yıldızcıklar çıkarıp gökyüzüne atalım
Uçsun Anadolu turnaları
Saman yolunda dans ederken dünyalı tenler
Tanrıçalar kıskansın dudaklarımızda açan kahkahaları
Saçlarının beyazlarını gelinlere taç yap
Bir bebeğin gamzesini sun tılsım patlayan sol volkanıma

Gergeflere gerilirken tırtılında kelebek kanatları
Yaşam kozasına nakışlansın ihtimalsizliğin adı
Geldim ki yanalım
Küllerimiz çığlık çığlık serpilsin yeryüzünün gerçek insanlarına
Kızıl korlar taşınabilirse duaya durmuş akıllarla
Aşkla okşansınlar..
Aşık olsunlar.