Kınalı Şiiri - Serpil Tuncer

Yakıcı kumların üzerine bastıkça
eriyor mumdan ayaklarım.
Sana istiridyelerden sesleniyorum
Kenarda telaşlı kayıklar var ya
Onlar,beni sana götürüyor.

Yüzyıllardır yaslanmayan
Hüzünlü bakışlarınla beni bekliyorsun Kınalı
Batık gemiler gibi paslanmayan......

Ah gözü yaşlı!
işe yaramaz sevda çiçeği
büyüttün nice çileleri
başından eksilmedi yarısı
mor bulutların...

Havanda balık kokusu
havanda duru,taze su,
uzanmış kumsala yatıyor
köpüklü dalgaların yorgun...

Kınalı ne yaman sende zaman
Yazı başka,baharı başka karşılıyor insan.