Karanlık ve puslu gözlerimle bir hastane odasında açmıştım gözlerimi,
karşımda bana bakan yabancı; elini uzatıyordu tutmam için
o kadar güçsüz, o kadar bitkindim ki uzandım ama tutamadım...
Çok sevdiğim birine benziyordu, ama kim? Bir türlü çıkaramadım..
Beyaz, ipek gibi yağdı kar
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Devamını Oku
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta