Esen rüzagarlaramı bıraktın
nefesini
yüz yıllar önce
...
üzerime ipil ipil yağmak için
yağmurlarlamı
gönderdin gözyaşlarını
olmadığım yerlere...
sonbaharlarlamı gönderdin yüreğini
kuru yapraklarla
üzerime düşsün diye...
kimsin
kimsin sen!
yılın dört mevsimi
beni bi çare eden
kimsin
sürekli aklıma düşen
gecenin kuytularında...
falezlerde kaldı yüreğim...
denizlerle dövüldü yüz yıllardır
ucsuz bucaksız çöllerde düşündüm
güneşle kavruldum
gecelerle boğuştum
sabahlarla uyandım
kimsin
kimsin sen!
rüzgarlı gecelerde yalnızlık türküsü söyleyen...
kimsin içime yalnızlıkla düşen...
yılın dört bir mevsimi
beni bi çare eden...
Kayıt Tarihi : 13.9.2008 13:48:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!