KİMSESİZLER KİMSESİ
Boğuluyorum hayatta karanlıklar zifiri
Aydınlığa çıkar bizi kimsesizler kimsesi
Mübah sayar olmuşuz cahilliği küfürü
Kaybolup gideceğim çıkmaz gönlüm nefesi
Kurtar bizi ey nebii kimsesizler kimsesi
Bana dünya ' yı sorma sakın...!
Çünkü ben ; onunla dönmüyorum...
Bana insanları sorma sakın...!
Çünkü ben ; onlardan uzak yaşıyorum...
Bana kendimi sorma sakın...!
Çünkü ben ; kendimi sende arıyorum...
Devamını Oku
Çünkü ben ; onunla dönmüyorum...
Bana insanları sorma sakın...!
Çünkü ben ; onlardan uzak yaşıyorum...
Bana kendimi sorma sakın...!
Çünkü ben ; kendimi sende arıyorum...
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta