Kimsesizim Yorgunum Şiiri - Fevzi Şahingöz

Kimsesizim yorgunum, dertli geçti yıllarım
Ne gülebildi yüzüm, ne dindi sancılarım
Kalbimde ki sızıyı, adınla hep anarım
Ne gülebildi yüzüm, ne dindi sancılarım

Gülmedin hiç yüzüme, gamla geçti günlerim
Hazân oldu mevsimler, karardı umutlarım
Kapandı tüm perdeler, yok artık sabahlarım
Ne gülebildi yüzüm, ne dindi sancılar

Dinmiyor hiç dinmez ki, içimdeki yangınım
Ardından bakakaldım, kapandı tüm yollarım
Feryâdıma kulak ver, duyulmaz mı ahlarım?
Ne gülebildi yüzüm, ne dindi sancılarım

Şu zavallı yüreğim, seni anar her gece
İz bıraktın kalbime, silinmez hiçbir hece
Hasretinle gözlerim, yaşlar döker gizlice
Ne gülebildi yüzüm, ne dindi sancılarım

Kolum kanadım kırık, her şeyden geçer oldum
Kapanmayan yarayı, yıllarıma doldurdum
Bir tebessüm uğruna, hayatımı soldurdum
Ne gülebildi yüzüm, ne dindi sancılarım