önce ince bir zıpkın saplandı zannettim ama değildi …
denize benzemiyordum ki mavi dalgalarım yoktu
bir çadır örtülmüştü üzerime, çok bulutlu
onun altında uyuyordum
düşlerimde hep müşteri yıldızı düşerdi üzerime
rüzgar keşişlemeden eserdi, bir garip üşürdüm.
Ne hüzünler kurtarır seni
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Devamını Oku
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Sizi Kutluyorym sayın Çeştepe çok doğru yaklaşım
tebrikler
Kimsesiz yeni yetme ip cambazi bir cocucugun öyküsünde Uluslararasi Cocuk Haklari Bildirgesi`ne imzalari olmasina karsin devletlerin sahip cikmadigi tüm kimsesiz cocuklarin hazin öykülerinden bir kesit, resim gibi görsel bir sanat daliyla bütünlesmis siir tadinda usta bir dilde anlatim…kutlarim..
„…denize benzemiyordum ki dalgalarim yoktu, bir cadir örtülmüstü üzerime, cok bulutlu….
Imgelemeler ve betimlemeler cok güzel, etkileyici ve düsündürücü.
„…bütün pinarlardan ne kadar uzak olsa da suzuzlugum, yüzümde en boyali maske, maymunla maymun olurum…
...boyumdan biraz daha yüksek bir telin yürürdüm üzerinde, arada bir düser gibi yapardim, tek alkisimi o zaman alirdim.annem gelince aklima belli etmez, icimden aglardim…“
cocukluklarinda ve yetiskinliklerinde kendileri icin gülemeyen ama baska cocuklari ve yetiskinleri güldürmek icin cabalayan yüzü rengarenk boyali ve maskeli palyacolarin kendi ic dünyalarini düsünmüsümdür hep.
O gülüslerde, gözlerinin icinde sakli kalan, herhangi bir duygu yogunlugu dokunusla hemen dökülüverecek inci tanelerini merak edip paylasmak istemisimdir hep…
Annesinin gözlerinin rengini , denizi hic görmemis, sevmelere yeni baslamis kimsesiz yeni yetme ip cambazi bir cocugun duygu, düsüncelerinde dile gelen, kimsesiz ve sahipsiz tüm cocuklarin yarinlara olan umutlarinin bir balyoz sesi gibi yasamlarinin ölüme dagilisini gördüm siirinizde ve tüm bedenimi bu cocuklarin acilari sardi…
Bu cocuklarimizin yarinlara olan umutlarinin bir balyoz sesi gibi patlamamasi icin duyarli insanlarin degisimler icin el ele vermesi dilegiyle…
Daha hayatı doğru dürüst yaşamadan, bazen ne büyük yükler yüklenir bu küçük omuzlara...
Kendi mutluluk nedir bilmeden, mutlu etmek için etrafı, nelere katlanır...Gösterisi için tutunduğu o kalın ipten başkatutunacak bir dalı olmayan bu çocuklar, hayata onla tutunduklarını sanırlar. O kimsesiz eller sevgiyle hiç tutulmadığı için hep soğuktur.
Sanki gökten düşen kimsesiz bir yıldız çocuk gibi...Öyle yabancı ve kimsesiz... Ona kol kanat hiç gerilmemiştir...Anne özlemi içini kanatan bir yaradır, hiç ulaşamadığı bir özlem...
Sadece yaptığı, yapmasıistenilen o hareketlere bakılıp alkışlanır. Onun kimsesizliğini, onun yalnızlığını, onun çektiği ıstırabı kimse görmez, anlamaz...Onlar için bu çocuk sadece yeni yetme bir ip cambazıdır. Binlerce göz sadece bakar ve güler ona...Bir kaç duyarlı göz görür iç dünyasını ve acısını...Onun bir insan olduğunu...Görmeyen gözlerin içine sokarlar haklı olarak...
Ah! Sığınacak bir limanı olmayan çocuklar...Hoyrat dalgalarla parçalanan tekneler gibi ordan oraya savrulurlar...
Ah! Sarılıp ağlayacak bir omuz bulamayan çocuklar...Yol bulamayan pınarlar gibiiçlerine akar gözyaşları...
Ah! Zalimlerin ellerine düşmüş, para uğruna tüketilen hayatlar...Zıpkınla avlanan bir av gibi yakalanıp tüketilirler acımasızca...
Öyle büyük olmalıydı kollarım, hepinizi sarıp sarmalayabilseydim...Acınızı yürekten duyan biriyim sadece, Ne yazık...
yüreğinize sağlık tebrikler çok güzeldi.
önce ince bir zıpkın saplandı zannettim ama değildi …
denize benzemiyordum ki mavi dalgalarım yoktu
bir çadır örtülmüştü üzerime, çok bulutlu
onun altında uyuyordum
düşlerimde hep müşteri yıldızı düşerdi üzerime
rüzgar keşişlemeden eserdi, bir garip üşürdüm.
sonra gözlerimden fırladı birden sanki iki ateş topu …
yangın değildim, ellerim daima soğuktur benim
bakın dikkatlice düşlerime düşen yıldıza
orada yazılıdır benim rengim
bütün pınarlardan ne kadar uzak olsa da susuzluğum
yüzümde en boyalı maske, maymunla maymun olurum
.........................................
İnsanlar eğlenirken... güldürenin ağladığı bilinmedi hiç..
Kimsesiz panayır çocuğunu hüzünle okudum... Hele koca göbekli kadının ortadan kayboloşu daha da hüzünlendirdi...
Güzel şiirdi. Kutlarım
Sayımla
zaten hayat bir panayır yeri değilmi ve herkes başrol zannettiği ve tek sahnesini değiştiremediği figüranlıklarını maskeler takarak oynamıyormu? yüreğinize sağlık
kayaçiçeği
nazende
Değerli üstad, çok güzel bir anlatışla, bizleri
duygulandırdın inan o çoçuk senmiydin diye sorası geliyor, biraz öncede günün şiirini okudum sanki düz yazıyı koymuşlar sizlere haksızlık ediliyor oysa antoloji yöneticilerinede yazmıştım.yüreğine ve kalemine sağlık sevgi ve saygılarımla.mustafa_sufist_05
HASSAS YÜREĞİNİZ DERTLERDEN UZAK OLSUN.
TEBRİKLER.
TAM PUAN.
SELAM VE DUA İLE.
şiiri okuyunca yeni okuduğum DÜRÜST YALANCI adlı kitap gözlerimin önünden geçti ordada bir sirk hayatını ve içindeki gizler anlatılıyordu...şiirinizi çok sevdim ..kutlarım'
Çok güzel ve başarılı bir şiir olmuş... Özellikle başlığa vuruldum.. Konuyuda çok iyi işlemişsiniz...
Tebrik ediyorum, benden tam puan..
Bu şiir ile ilgili 35 tane yorum bulunmakta