Kimsesiz Değil Şiiri - Aşık Seferi

Bir tufandır gelir kara yazıyla,
Selinde kalanlar kimsesiz değil,
Kimi güler kimi yara, sızıyla,
Kısmeti alanlar kimsesiz değil,

Ben değil canparem sebeb ben değil,
Şu dünya kurulmuş sebeb sen değil,
Çaresiz gecede yalnız gün değil,
Toprağı bulanlar kimsesiz değil,

Yapraklar üşüsün kimin derdine,
Kederler üşüşsün kulun merdine,
İsim mi eklendi cennet şartına,
İsimsiz olanlar kimsesiz değil,

Bana mı sana da söyler sahibim,
Hak söyler hak ile yazar katibim,
Melek dedi şu çocuğa talibim,
Küçüğüm ölenler kimsesiz değil,

Seferi ne desin kuyu eşene,
Garib isen göz koyarlar neşene,
Hilelidir haller şaşan şaşana,
Türkümü çalanlar kimsesiz değil…