Sen kimsenin “iyi ki”si olmadın.
Ne annenin, ne babanın, ne. Kimsenin.
Rüyanda bile attığın adımdan yüzüne gülerek gittiler bu sabah.
Sen surlarını, unla şekeri suya karıp inşaa etmedin.
Sen surlarını yoklukla, hüzünle, acıyla kardın, donmaktan kanayan ellerinle.
Bir pencere bile bırakmamışsın kendine surların ardında.
Daracık bir avluda mücadelelerin aman vermemesiyle yığılmışsın.
başka türlü bir şey benim istediğim:
ne ağaca benzer, ne de buluta.
burası gibi değil gideceğim memleket
denizi ayrı deniz,
havası ayrı hava..
Devamını Oku
ne ağaca benzer, ne de buluta.
burası gibi değil gideceğim memleket
denizi ayrı deniz,
havası ayrı hava..




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta