Kimse bilmez,
Bir kadının gülüşünde sakladığı fırtınaları.
O, herkesin önünde dimdik durur,
Ama gece olunca, yastığa sessizce akar gözyaşları.
İçinde bir yer vardır,
Kimsenin dokunamadığı, kimsenin göremediği…
Biliyorum ayıp ve mânasız
Ama peşlerinden gidiyorum
Gezmeye çıktıkları vakit
Ana kız.
Utanır da belki
Devamını Oku
Ama peşlerinden gidiyorum
Gezmeye çıktıkları vakit
Ana kız.
Utanır da belki
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta