Kimse kimseyi sevmedi,
Zaman geçti sadece...
Kimse kimseye dönmedi,
Hasret büyüdü sadece...
Kimse kimseyi anlamadi,
Kimse kimsenin olmadi,
Anlam aradı sadece...
Yıllar, yüzyıllar aynı sema altında,
Gökyüzüne bu kadar uzak,
Bazense bu kadar yakın,
Kimse kimseyi görmedi,
Bir rüyaydi sadece...
Kimse kimsenin hiçbir seyi olmadı,
Kimsesizlikti olan sadece...
Yalniz doğdu insan,
Yalniz öldü insan,
Kimse olmadan, kimse duymadan.
Kimsesiz...
Kayıt Tarihi : 7.7.2025 11:07:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
04.08.2023
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!