Kimse Şiiri - Ahmet Said Yarımay

Çıkmaz adımlarla sürükleniyorum
Yolum nereye gidiyor bilmiyorum
Bir demir parmaklık olmasa da
Beni engelleyen hayal görüyorum
Dalmış gitmişim hülyalara
Gerçeklerden kaçarcasına
Kovalamazdı oysa gerçekler
Yürürdük yan yana
Her an gelir beni sorar
Yanlışları yüzüme çarpa çarpa

Kalmadı artık umudum sessizlikten yana
Kimsesiz olmak da zor biliyorum
Kimse olmak da
Bir kimsenin kimsesi olmak daha zor
Bağlar duvara çözülmez düğümlerle
Açılmaz kapılar bir daha
Ama
Bir şey daha var
O kimse de kimseyse sana
Anahtarıdır düğümler özgürlüğün
Bir bahçedir gördüğün çıkmaz sokak
Sen, ne istediğini bilmeyen
Dön de yanına bir bak
Kalbini kurtaracak bu tutsaklıktan
Karamsar olma uzaksın yoksulluktan
Bu yoksulluk maddi değil dostum
Kaybediyorsun yoksa tüm dostlarını
Sana sarılmak için açılan tüm kolları