Kendine doğru yürürken üşüyordu zaman,
bulutlar düşmeden dağılırdı üstümden.
Ay her gece kendine doğardı,
yağmur kendine ağlardı sessizce.
Dalgınlık değil bu,
bir tür yabancılık kendine.
Yağmurlar içinden ıslandım geldim
Bir kuru değneye yaslandım geldim
Sıcacık çorbana muhtacım inan
Ölümlerden geçtim uslandım geldim
Üşüdü ellerim üşüdü kalbim
Devamını Oku
Bir kuru değneye yaslandım geldim
Sıcacık çorbana muhtacım inan
Ölümlerden geçtim uslandım geldim
Üşüdü ellerim üşüdü kalbim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta