Her gün, çizgi çizgi siliniyor, belleğim de ki hüznün yüz hatları,
silinmiş siluetlerin,
silgi darbelerinden geriye kalan izleri kadar belirgin ancak anımsamalarım,
yüzyıllardır kitaplar biriktirmiş, kayıtlar tutmuş,
nedeni belirlenemeyen ve söndürülemeyen bir yangında,
tüm hatırladıkları kül olmuş bir şehir kütüphanesi gibi hafızam,
harflerin anımsattığı isimler ölmüş,
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta