Kimin kızı Şiiri - Ziynet Hepşen

Saçları öylesine gür , uzun
Arasına gece girmiş gündüzün
Bir omuzdan bir omuza örerdi,
Buğday saçlı kızi idi Yıldız'ın...

Arasına mavi boncuk takardı,
Rüzgar kokan sabun ile yıkardı,
Bir bakanlar bir kez daha bakardı,
Başak saçlı kızı idi Yıldız'ın.

Yaz gelince kuzuları güderdi,
Kış gelince okuluna giderdi,
Civciv,kuzu,oğlak ile hemdemdi..
Sert bakışlı kızı idi Yıldız'ın.

Güneş acımazdı beyaz tenine,
Yanaklar yanardı buğday yerine,
Dudaklar çatlardı toprak yerine,
Al yanaklı kızı idi Yıldız'ın.

Yıllar geçtı o küçük kız büyüdü,
Büyüdü de yâd ellere yâr oldu.
İçinde küçük bir sarı kız kaldı,
Minik nazlı kızı idi Yıldız'ın.

Hem köyünde hem şehirde neşeli
Sedirleri minderlerle döşeli,
Köylü müdür şehirli mi şaşmalı,
Tatlı sözlü kızı idi Yıldız'ın.

O başak saçları artık kısaldı,
Koyun kuzu sesleri de kesildi,
Gurbetten sılaya şiir yazıldı,
Şarkı sözlü kızı idi Yıldız'ın.

Narin olsun diye Çiğdem demişler,
Yetmemiş Ziynet'i katıvermişler,
Hepşen ailesine gelin etmişler,
Mağrur yüzlü kızı idi Yıldız'ın.