Kime baksam, o dinliyor derdini
Dağlar üzerime geliyor,
Onlar bile sesimi duymak istemiyor,
Biliyorum kimse anlamayacak beni,
Kime baksam, o dinliyor derdini.
Duyun sesimi diyemiyorum,
Çünkü dinleyecek kimse yok,
Bazen boş, hoş konuşan çok,
Kime baksam, o dinliyor derdini.
Yalnızlık içime bir korku koyuyor,
Hiç kendini hissettirmeden,
Uzaklara doğru koşuyorum,
Kime baksam, o dinliyor derdini.
Her biri, bir şey diyor,
Ama hiç biride beni hiç düşünmüyor,
Takmış kafasına inadım inat diyor,
Kime baksam, o dinliyor derdini.
Kayıt Tarihi : 3.8.2008 01:58:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!