KİM MUTLU?
Dilinde zikir ile, her zaman ve mekânda
O gönül kapısını, Hakk’a açanlar mutlu.
Günahkâr olsa bile, ümidini kesmeden
Havf ve recâ kanatla, O’na uçanlar mutlu.(*)
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Mutluluğu aramanın değil, olduğu yeri bilip bulmanın yolları....ne güzel anlatılmış.....her şeyin yolunun bilgiden geçtiği............Saniye Sarsılmaz
Kalp evini kiralara vermeyen
Piyasadan sahte aşklar dermeyen
Kafasını fanilerle yormayan
Elbette ki, O, rahmetten umutlu.
Güzel bir mevzu Hanifi ağabey.Yalnız bir kaç tane yazılım hatası var gibi? Herhalde aceleye gelip kontroldan geçmemiş.Lütfen bir daha kontrol!
Hayırlı çalışmalar.
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta