Kim elmas,kim kömür,yandıkça belli olur

Gönül ocağının ateşinde alev alıp,
Kim elmas,kim kömür;yandıkça belli olur.
Ham olanlar pişer,yananlar kömür olup,
Kim elmas,kim kömür;yandıkça belli olur.

Yanan alevlerin gücü elmasa yetmez,
Kömür yanıp küle döner,ileri gitmez.
Elmas olan değerinden bir şey kaybetmez,
Kim elmas,kim kömür;yandıkça belli olur.

İman ehli demiri döver şekil verir,
Yüreği donan ateşin yanına varır.
Ateş değerli olanı öne çıkarır,
Kim elmas,kim kömür;yandıkça belli olur.

Hak aşkı ile yanan,gök yüzünde ışır,
Yolunu kaybeden kimse,soğukta üşür.
Derviş olan yanınca,elmasa dönüşür,
Kim elmas,kim kömür;yandıkça belli olur.

Yusuf özdeki cevheri çok insan bilmez,
Kim ham,kim pişmiş,yanmayınca belli olmaz.
Elmas yanmayınca hayatta şekil almaz,
Kim elmas,kim kömür;yandıkça belli olur.