Bunlardan gönlüme bahar istedim
Önüme bir kuru dal çıkardılar
Her akşam neşeyi verdiler az az
Kederi her sabah bol çıkardılar
Kolumu kırdılar yeri düzlerken
Kış olup bastılar bağda yazlarken
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
