sevince yaşar insan; ölünce sevemezsin...
Kemâle ermeden kalp,
Bütün sevgiler sahte.
Kıymetini bilmez gönül,
Bilmez aşkı, kalır heveste.
Şu ömürde her duygu aheste aheste,
Lâkin aşk ansızın gelir.
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta