Yine gecenin matemine büründü yüreğim
Ve yine kan damlıyor gözlerimden.
Avuçlarımda hissettiğim mutluluğun
Şimdi çok uzağındayım.
Önceleri sevgiye ve umuda evsahipliği yapan yüreğim,
şimdi hüzün ve hasreti ağırlıyor en kırılgan köşesinde..
Küçük umutlar ekmiştim yüreğime
Ve hayallerimle büyütüp beslemiştim hepsini;
Onların da birgün hayal olabileceğini düşünmeden..
'Keşke bir mucize olsa' derdim hep.
Keşke bir mucize olsa da seninle aynı zamanlarda ve mekanlarda yaşasaydık.
Aynı havayı soluyup, aynı yağmurlarda ıslansaydık.
Ve ben şu anda hasretimi, özlemimi değil mutluluğumu, huzurumu kelimelere döküyor olsaydım.
Senden ayrıldıktan sonra ilk defa bakıyorum gökyüzüne.
Ama o da perdeleri kapatmışçasına bulutların arkasına saklanmış ve bana yüzünü göstermek istemiyor.
Birlikte baktığımız yıldızlara sensizken bakmama izin vermiyor.
Belki de beni senden daha iyi anlıyor.
Üzüleceğimi biliyor belki de.
Kim bilir...
Kayıt Tarihi : 7.3.2007 22:49:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Anilar hala yesil yapraklar gibi..dallarinda yüregimin..
bir güvercin kanadinda
cirpinir sevdam..hic durmaksizin.. hep seni..
Hep seni söyler..
S... S........
TÜM YORUMLAR (1)