Hayat akar, nefes alır can,
Olmayınca canan, boşuna yaşar insan.
Sebepsiz, neden olsun ki kalpte heyecan?
Sığınmayınca can verene, diriyken ölüdür insan.
Verilenlerden hiç memnun kalmaz nefsin,
Şükürle rızkını ihya etmez misin?
Elindekiyle yetinmeyip vereni görmez misin?
Çoğalsın diye hikmeti, yaratılanda mı ararsın?
Toprağı düşün hep aynı,
Diktiğin fidanlardan meyveler hep ayrı ayrı,
Kâinat aynı,
Âlemler ayrı ayrı...
Zerre hükmü olmayan yaratılan mı?
Yoksa yaratan mı vermiş bu hayrı?
İnsanı düşün, yapıldığı hamur aynı,
Hepsinde huy, ten, göz ayrı ayrı,
Buluşacakları ölüm aynı...
Zerre hükmü olmayan yaratılan mı?
Yoksa yaratan mı vermiş bu hayrı?
Kayıt Tarihi : 6.5.2024 02:55:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!