Sen..!
Bir dağın ardında saklı yediveren çiçekleri gibi uzak ve sessiz
Kahinler ve büyücülerin aradığı o son iksir çiçeği kıvamında uzak bana
Ben..!
Gözleri umudun ve hasretin nemiyle ıslanmış gözlerken kaf dağını
Sabrın ve tesellinin girift çelişkisini yaşıyorum bu son duamda
Biz..!
Hiç olmamış bir sözcük olarak kalmışken tozlu bir lügatın en derin sayfalarında
Ansızın dökülen ve beklenen bir yağmur hasretiyle beklerim kurak bir toprak gibi seni
Ve hiç..!
Varlığın ve yokluğun girdabında sallanan gel gitler
Berzahtan arza ve oradan da mizana ulaşan varlık yolculuğunda ki anlam bütünlüğü
10/06/2017 Decines
Kayıt Tarihi : 8.4.2019 14:36:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!