Kılıcı Dilidir Şiiri - Uğur Musab Şahin

Belki zamansız, belki vedasız..
Belki ansızın, belki rızasız..
Belki topluca, belki de yalnız.
Azrail kapını çaldığı gün..
2024

Ayıya bal verme, köpeğe yal ver de
Tilkiyle yola çıkma, satar her yerde.
Kötü ağaçtan iyi baston yapılmaz,
Diken çiçek açsa da, meyvesi olmaz.
Deveye diken bal, bülbüle de mekân
Eğri bacak gölgesi, sağlam adamdır.
2024

Hayat bir nefestir ölene kadar,
Beden bir kafestir gömene kadar.
Dünya dönecek güneş sönene kadar.
Mumlar küçüldükçe alevi büyür.
2024

Huzur yoksa çul çuval niye yarar?
Rabbini bilmeyen kul, putunu arar,
Allaha gitmeyen yola, kim kanar?
Pusulası şaşmış Kaptanlar gördüm.
2024

Korkağın kılıcı dilidir,
Dilini koparmak gerekir.
Koparılan bu dil kefilidir,
Demek ki Zehir, dilindedir.
2024

İti bağlamaya değil, havlamaya alıştır,
İti itlerle değil, dağda kurtlarla yarıştır.
Sürüde koyun kuzuyla, çobanla tanıştır.
Yoksa çiftlikte ki çiftçinin, soytarısı olur.
2024

“Her” dava değil, “er” davası bu dava.
Bu kavgada gizli, derdimize tek deva
Ömür yetmez gönül ister, Kızılelma
Bu hak yolda, halka feda canımız.
2024

Ne dilini, ne elini sakınanlar var,
Ya sözüne, ya gözüne batanlar.
Ne dinini, ne de yerini biliyorlar.
Halktan utanıp, Haktan korkmayan…
2024

İnsan ateş gibidir,
Ne uzak kalmayı,
Ne yakın olmayı
Çok İyi bilmelidir.
2024

“Tipi” tipim hiç değildi,
Kışın yağan “tipi” gibiydi.
Kırılan her şeyin “sesi” çıkar,
İnsanlarsa “ses” çıkarmazlar.
2024