Ey insanoğlu; bak ta ibret al buradan.
Bunlarda bir zamanlar senin gibi, canlı idi.
Kimileri biz, kimileri ben, der idi.
Ben diyenler anılmaz, adı akla gelmezken.
Biz diyenler; Hidayet mertebesine erdi.
Baş oldum diye; “ben, ben” diyerek kibirlenme.
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta