KESTANE AĞACI
Bakıyorum penceremden
Son bir güz sabahı
Karşı dağların zirvesinde
Güneş belirli, belirsiz
Soğuktan, toprak kırağılanmış
İçimi ezer delice bir cesaret
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Devamını Oku
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Kestane ağacının yüklendiği umutlar yinede sönmesin.Benimde bir ceviz ağcım var ve ne mutlu ki bize konuşabilecek kadar nefes alıyoruz.Sizinde soluğunuz bitmesin.
Yüreğinize sağlık,benide BURSAdaki kestane bahçelerinde oynadığım günlere götürdünüz...saygıyla selamlıyorum.
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta