Keşkeleri sevmezdim bir tanem.
Şimdi keşklerde avuntumu arar oldum.
Ve keşke konmasaydın dallarıma
Keşke diyorum.
Filize durmuş onca dallar içinde...
Ben de dallar oylum oylum yaralı,
Bin kesiğin,
Dayanılmaz kesiklerin izi var...
Aç o mavi kanatlarını.
Duygularının meltemlerine bırak kendini.
Iralansın bahar dalların...
Iralansın pembe umutlu yaprakların
Ben artık esintilere dayanacak güçte değilim...
Dallarım ha koptu, ha kopacak
Keşkeleri sevmezdim
Şimdi keşkelerin esintilerinde
Dökülüyor yapraklarım.
Kırılıyor dallarım
KÖMEN
Haydar OkurKayıt Tarihi : 14.10.2006 22:08:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!