Keşke sorsalardı Şiiri - Zühre Türkeli

Keşke Sorsalar

Keşke sorsalar da doğmadan önce bize,
Sonsuzluğun sessizliğinde, hiçliğin izinde.
"Gelmek ister misin?" diye bir fısıltı duysak,
Bu telaşlı dünyaya, bu karmaşık denize.

Ne bekliyor bizi bilinmez yarında,
Hangi hüzün gizli her şafağın ağında?
Aşkın adı ne, ayrılığın rengi ne?
Sonsuz uykudan uyanmak nasıl bir rüya?

Ah, o bilinmezlik perdesi aralanmadan,
O ilk nefes ciğerimize dolmadan.
"Hazır mısın?" deselerdi keşke usulca,
Bu ömürlük oyuna, ruhumuz yorulmadan.

Şimdi koşuyoruz peşinden meçhul bir hedefin,
Sanki bir bilmeceyi çözmek için geldik.
Geriye dönüp soramıyoruz ilk kararı,
"Yaşamak güzel mi?" diye bir kez daha bilseydik.

Ama artık buradayız, bu çağrıyı duyduk,
Seçilmemiş yolda bile bir anlam bulduk.
Belki de sormamaları en büyük sorudur,
Cevabı hayatın her anında arayıp durduk.

Güneşin doğuşu mu, yoksa batışı mı daha gerçek?
Hangi yemin daha sağlam, hangi sözcük daha içten?
Acıyı tatmadan, mutluluğu bilmek mümkün müydü?
O sessizlik ülkesinde bu fırtınayı ister miydik?

Bir anlık ihtimal, bir nefeslik mühlet verselerdi,
O sonsuz huzurdan bu kargaşaya geçmeden önce.
Seçim bizim olsaydı, kalır mıydık orada ebedi?
Yoksa yine de merakla bu dünyaya koşar mıydık, sence?. . 23.05.2025