Keşke Sende Bilseydin Sevmeyi

Keşkelerin ardınca kapatılmış kapılar

Ve ardında hiç açılmamış yalnız bırakılan mektuplar

Küflü karanlık bir oda iki kalp ve gece

Sessiz aralarında konuşuyorlar

Keşke sende bilseydin sevmeyi

Yürümeyi bilmek ağır bir telaş

Ve merdivenler hep daha çok

Çok erken biliyormuşum gibi her şeyi

Alıp karşıma konuşamıyorum seni

Keşke sende bilseydin her şeyi

Sessizliğe kabuk bağlamış insanları öldürürdü duvarlar

Ki duvarlar en çok konuşulmadığında anlaşılanlar

Ancak uyurken nefes alır kırlangıçlar

Bir düğüm üzerinde dolanır durur sesler

Keşke sende bilseydin beni

Adın dilime düğümlü bir zahir

Ben bilmem dedim sana söz,cümle, kelam,mana dahil

Bir seni tanımak istedim yıllarca

Bir seni bilmek, yalnızca seni

Keşke yalnız sende sevseydin beni