Keşke herkes sen olsa... Şiiri - Erkan İnce

Bazı insanlar,
Sessizce dokunur hayata.
Bir çiçeğin sabrıyla,
Bir çocuğun gülüşüyle…
Sen öyle geldin.
Hiçbir gürültüye karışmadan,
Ama bütün sessizlikleri,
Güzelleştirerek..

Senin olduğun yer,
Daha az kırgın,
Daha az karanlık.
Sanki zaman bile,
Yorulmuyor sen varken.
Bir kelimenle soluklanıyor içim,
Bir bakışınla,
Unutuyorum kimlerin incittiğini.

Keşke herkes sen olsa.
Bir sokak lambası gibi,
Kimseye ait olmadan,
Herkesi aydınlatsalar.

Keşke herkes sen olsa.
Sevmenin yük değil,
Bir lütuf olduğunu anlasalar.
Dünya,
Senin kalbine benzese biraz,
Belki bu kadar,
Kirlenmezdi umutlar...
Ve belki,
İnsan insanı bu kadar yormazdı.