Haşin bakışlarınla deldin yine sevmeyi bilen yüreğimi,
Kırdın sevda mektebi inşaatında çalışan küreğimi.
Acınacak bir haldeyim daha ne istiyorsun benden,
Sevin sevinebildiğin kadar zira büküyorlar artık bileğimi.
Zalim ve acımasız oldun, tutmadın sözünü kaybettin özünü,
Ya kör olmuşsun, ya da görmek istemiyorsun yüreğimin közünü.
Hani sözümüz vardı birbirimize dönmüyecektik asla bu yoldan,
Keşke mert ve delikanlı olsaydın, ben gibi tutsaydın sözünü.
Demiştim sana, binmemek lazım şeytanın kaşarlanmış atına,
Uyarsan nefsine şayet, çıkarır insanı cehennemin en kötü katına.
Hemen değişiverdin bıraktın beni tek başına meşakatli yolun yarısında,
Mağdur ve perişan olursun teslim olmazsan, Allahın Salih bir zatına.
Sevdanın yolları çok dönemeçli, kıldan ince kılınçtan da keskindir,
Aziz olarak yaşarken, seni zelil eden zalim ve gaddar nefsindir.
Kime sorarsan sor, bu konuda yazılan hangi kitabı okursan oku,
Gönül kuşlarının tutsak olduğu en son yer çileli sevda kafesindir.
23/02/2006
Kayıt Tarihi : 2.3.2006 11:51:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!