Keşan Çömlekçileri Şiiri - Ali Koç Elege ...

Eski Keşan’ın tenha köşelerinden
Gökyüzüne yükselince bir kara duman
Duyardık “HİS” denen cazgır sesini
Tam yanmamış odundan
......................................çıkan dumandan!
Derdi ki gönlümüze nakşolan sesle:
-Çömlekçiler ,
.......................sanat icra edecek birazdan
Ekmeklerini çıkarmak için kızıl çamurdan;
Çömlek fırınlarında dönen tezgâhta
Güreşe tutuşacaklar killi çamurlan

Bak, ocağı ateşledi çömlekçi Şaban
Dumanlar vuruyor semaya "dan! dan!"
0ğlu Ertuğrul işe başladı çoktan

Sonra Ali,,sonra Yusuf ,
Basri, Mehmet, Bektaş ve 0sman
Çamura ter katarak alınlarından
İbrik-testi..yapacaklar pişmiş çamurdan

İbriği, camide ya da mescitte
Testiyi tarlada, dükkanda, evde
Çömleği mutfakta kullanmak için
Karpuz seçer gibi seçilecekler
Çömlek Pazarı denilen yerde

Çamura ruh veren sanatçıların
Tahta ya da toprak tezgahlarından

Şimdi o eski günleri anarcasına
Camileri, bahçeleri ararcasına
Abdest alan elleri yıkarcasına
Gelip geçen herkesi sularcasına

Bir testi, bir çömlek, bir sırlı ibrik
Çömlek Pazarı’ndan hep yola bakar

Ve üstü sırlanmış toprak ibriğin
0 küçük imbiğinden halâ su akar!
Çünkü geçmiş kokan bu üç nesneye
Gönül çeşmelerimden her gün su dolar!