Kerkük'e Hoyratlar Şiiri - Köksal Cengiz

“Bilmirem gardaş mısan?
Yoksa gara daşmısan? ”

Dağda yaban gülüyem
Lalesi, sümbülüyem
Menim içim gan ağlir,
El sanır ki gülüyem

İli Türkmeneli’yem
Musul’lu, Kerkük’lüyem
“Türkmen” derler adıma,
Türklük için deliyem.

Hasretim gülde galdı
Bülbülüm dalda galdı
Herkesin yârı geldi,
Menim ki yolda galdı?

Şehit düşmüş atası
Anası tutmuş yası
Her çocuk güler oynar
Ağlar Türkmen balası.

Gardaş bize ne oldu?
Goncayken gülüm soldu.
Gözlerdim tez gelesen,
Gözlerime kan doldu.

Gurban olam men sene,
Gardaş idik bin sene,
Şu dağları aşıp da;
Bir yanıma insene.

Gör ki hâlim nicedir?
Ahım hece hecedir.
Neçe bahar nece yaz,
Her gün kara gecedir.

Yollar mı yılan oldu?
“Turan’mı yalan oldu?
Ne beklirsen can gardaş?
Kerkük’üm talan oldu.