Muharrem Ayı hüzün Peygamberine acı oldu matem oldu yürek yangını oldu
Zaten Kainatın Sultanı hep acıyla yoğrulmuştu
Daha anne karnındayken yetimlik kaderi olmuştu
Gül yüzlü Peygamberim anasının kucağına yetim doğmuştu
Annesini de babasının kabrinden dönerken Ebva denilen yerde sonsuzluğa uğurlamıştı
Yetimliğin öksüzlüğün acısı damarlarında dolaşmıştı
Ama Yaradan asla Nebisini yalnız bırakmadı
Artık demir almak günü gelmişse zamandan,
Meçhule giden bir gemi kalkar bu limandan.
Hiç yolcusu yokmuş gibi sessizce alır yol;
Sallanmaz o kalkışta ne mendil ne de bir kol.
Devamını Oku
Meçhule giden bir gemi kalkar bu limandan.
Hiç yolcusu yokmuş gibi sessizce alır yol;
Sallanmaz o kalkışta ne mendil ne de bir kol.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta