Kerbela Şiiri - Fethi Yıldız

Acılarımız hala taze gelir
Ulu bir divanlıksın sen Kerbela
Akan gözyaşlarını Mevla bilir
Ulu bir divanlıksın sen Kerbela

Matem bürürdü çöllerin yüzünü
Duyan analar dövdüler dizini
Sardı ümmeti bu kahır hüzünü
Ulu bir divanlıksın sen Kerbela

Gök sardı kuşağını yedi renge
Ali oğlu istemez girmek cenge
Bozdu yezit ahengi bozuldu denge
Ulu bir divanlıksın sen Kerbela

Vardı sende dertli günümüz
Bir yudum suya bu ünümüz
Ağladı Fırat kan kustu çölümüz
Ulu bir divanlıksın sen Kerbela

Yaralandı ten, sema feryat etti
Mateme indi güneş ünü yetti
Şahadeti haberi Medine’ ye gitti
Ulu bir divanlıksın sen Kerbela

Asırlar ağlıyor susuz kaldı gerçek
Yüzünde açtı güneş, taze çiçek
Unutulmaz dertli gün acı gerçek
Ulu bir divanlıksın sen Kerbela

Asırlarca taşınır bu hüznü
Öpmüştü kızıl çöl iki gözünü
Al kanlar boyamıştı nur yüzünü
Ulu bir divanlıksın sen Kerbela

11.02.2011