Aşkta kaybettim sanatta
Her şeyde kaybettim aslında
Ben derin bir kaybedenim bilemezsin
Yokluk aleminde bir ender hiçim
Varlık alemine geçsem bilmem düzelir miyim
Gece mavisi ve deniz şırıltıları birazda özlem var içimde
Yokluk aleminde bir dilenciyim
Aklım güraba ve miskin
Çalışmıyor eskisi gibi ve zelil halde
Çok okumadan çok bilmeden gidiyorum işte
Aklıma düşen şeyler sayısız değil artık durgunum
Ne olsun diye soruyorlar
Hayırlı olsun diyorum artık
Ümitsizim ve umutsuz bir yeiste beis görmüyorum
Günler su gibi geçiyor
Ben ise çölde kuraktayım bir erozyon halindeyim
Ey deli bozkır uyanda gör bu hali feryad ed ağla
Bir garip bir çare deli ölüyor de bağır
Sen bari ses ver deli bozkır
Bozkırım eskisinden suskun ben ölürken
Yollarım çıksada bozkıra içim çöle döndü aniden
Nerede o kuşlar ve denizler?
İçimde bir anlamsız debelemece neden?
Son sigaramda yandı işte
Elveda bile diyemeden...
Kayıt Tarihi : 9.7.2025 10:15:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!