Nihal'im Kendini Unuttuğun Kuyu

SON SÖZ

"Dönmek; bir insanın kararı değil, yüreğinin coğrafyasında esen rüzgârın yönüdür.
Kimse bilemez...
Ama bilinen şu:
Beklemek, bazen kendini unuttuğun kuyudur."

Dönerse; sen kendine dönmüş bir insan olarak karşıla onunla.

Dönmezse; o kapıdan yeni bir rüzgâr girsin: Sanat, doğa, insanlık...

"Gökyüzüne bak.
Orada iki kuş uçuyor: Biri 'Umudum', diğeri 'Gerçeğim'.
İkisini de besle...
Ama yere düşersen,
Kalkmayı öğrenmek için
Önce düşmeyi bilmek gerek.
Nihal döner mi? Bilinmez.
Ama sen kendine dönersen,
Kaybettiğin hiçbir şey asla kaybolmaz."