Kendini Gözümden Gör Şiiri - Harun Ertaş

Ne buluyorsun dediler birden;
Buz kesildim, dona kaldım
Bir gök ve deniz kadar derinken
Ağıza almak aptallık olur diye

Ama düşündüm yine de,
Benim gözlerinin gülüşünde bulduğumu
Sanki çiçekle dolu bir orman
Veya cenneti andıran bir beden

Korkuyorum ama inan;
Bu sevdamdan kıskanıp alacaklar diye
Veya sen uçurumdan düşecek
Yada beni atacaksın diye

Kendini gözümden gör isterdim,
Sanki bir odasın kafamın içinde
Seninle uyuyup, uyanıyorum
Ve inan ki bir rüya ve hayalden öte

Ne Onursuz bir karakterim var
Ne de taşa toprağa verecek gönül
Bir gamzende filizlendim yâr
Birde açtım çiçek gibi bir ömür